Το Θέατρο του Διονύσου θεωρείται το λίκνο της ελληνικής τραγωδίας και κωμωδίας, καθώς είναι ένα από τα παλαιότερα θέατρα στον κόσμο. Μάθετε τα πάντα για την ιστορία του και τι θα μπορέσετε να δείτε κατά την επίσκεψή σας.
Δεν πραγματοποιούνται εκδηλώσεις ή παραστάσεις στο Θέατρο του Διονύσου. Οι εκδηλώσεις αυτές, συνήθως συναυλίες, πραγματοποιούνται συνήθως στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού, αλλά επί του παρόντος υποβάλλεται σε ανακαίνιση που θα διαρκέσει τρία χρόνια. Και οι δύο χώροι είναι ανοιχτοί για τους τουρίστες.
Το Θέατρο του Διονύσου βρίσκεται στη νότια πλαγιά της Ακρόπολης στην Αθήνα και είναι γνωστό ως η γενέτειρα του δυτικού δράματος. Η επίσκεψη αυτού του θεμελιώδους αρχαιολογικού χώρου σημαίνει τη συνάντηση με τη φυσική δομή που υπήρξε μάρτυρας των έργων του Αισχύλου (ενός Έλληνα δραματουργού που θεωρείται ο πρώτος μεγάλος εκπρόσωπος της ελληνικής τραγωδίας), του Σοφοκλή (ενός Έλληνα τραγικού ποιητή) και του Ευριπίδη (ενός άλλου τραγικού ποιητή της εποχής).
Αυτό που μπορεί να βρεθεί σήμερα είναι κυρίως τα μόνιμα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα των διαδοχικών ανακατασκευών του, από τις αρχαϊκές του καταβολές μέχρι τις ελληνιστικές και ρωμαϊκές μορφές του. Μπορείτε να εκτιμήσετε τις πέτρινες και μαρμάρινες βαθμίδες που όριζαν την cavea, έναν τεράστιο χώρο θεατών που μπορούσε να φιλοξενήσει περίπου 17.000 άτομα.
Το επίκεντρο της επίσκεψής σας στο αρχαιότερο θέατρο του κόσμου θα πρέπει να είναι η Προεδρία, η πρώτη σειρά, όπου διατηρούνται οι εντυπωσιακοί μαρμάρινοι θρόνοι που προορίζονται για τους πολιτικούς και θρησκευτικούς ηγέτες, αναδεικνύοντας την κύρια θέση του ιερέα του Διονύσου. Μπροστά τους απλώνεται η Ορχήστρα, ο κυκλικός χώρος παραστάσεων όπου τραγουδούσε και χόρευε ο χορός. Πίσω από αυτήν, θα μπορέσετε να παρατηρήσετε τα θεμέλια της δομής Skene, ή αλλιώς του κτιρίου της σκηνής, που χρησίμευε ως σκηνικό και αποδυτήρια για τους ηθοποιούς.
Το Θέατρο του Διονύσου ήταν αφιερωμένο στον Διόνυσο (ή Βάκχος στη ρωμαϊκή μυθολογία), μια από τις πιο δημοφιλείς και σύνθετες θεότητες του ελληνικού πανθέου, που λατρευόταν ως θεός του κρασιού, της αμπέλου, της γονιμότητας, της θρησκευτικής έκστασης και του θεάτρου.
Γιος του Δία και της θνητής Σεμέλης, η λατρεία του χαρακτηριζόταν από άγριες και αχαλίνωτες τελετές(θιάσους), οι οποίες συχνά περιλάμβαναν τελετουργίες που οδηγούσαν σε μυστικιστική έκσταση. Η σχέση του με το θέατρο είναι θεμελιώδης: οι γιορτές που γίνονταν προς τιμήν του, τα Διονύσια, παρείχαν το θρησκευτικό και αστικό πλαίσιο μέσα στο οποίο γεννήθηκε και αναπτύχθηκε η ελληνική τραγωδία και κωμωδία, καθιστώντας το Θέατρο του Διονύσου τον σημαντικότερο τόπο λατρείας του στην Αθήνα.
Ως διασκεδαστικό γεγονός, μοιραζόμαστε μαζί σας ότι η προέλευση της τραγωδίας συνδέεται με τον Διθύραμβο, έναν χορωδιακό ύμνο που εκτελούνταν προς τιμήν του κατά τη διάρκεια των εορτών του. Με την πάροδο του χρόνου, οι ψαλμωδίες αυτές έγιναν σταδιακά όλο και πιο θεατρικές.
Η κατασκευή του χρονολογείται περίπου στο 534 π.Χ., όταν εισήχθησαν στην Αθήνα οι δραματικοί αγώνες. Το Θέατρο του Διονύσου έχει ένα συναρπαστικό χρονολόγιο που είναι στην πραγματικότητα πιο περίπλοκο από ό,τι φαίνεται με την πρώτη ματιά.
Στις αρχές του, το θέατρο ήταν πολύ απλό: μια ξύλινη σκηνή και χωμάτινα καθίσματα σκαλισμένα στη νότια πλαγιά της Ακρόπολης. Με την πάροδο του χρόνου, έγινε ο κύριος τόπος διεξαγωγής των δραματικών διαγωνισμών της Αθήνας, όπου παρουσιάστηκαν έργα διάσημων θεατρικών συγγραφέων όπως (οι προαναφερθέντες) ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής, ο Ευριπίδης και ο Αριστοφάνης.
Στο πέρασμα των αιώνων, το θέατρο υπέστη πολλές επεκτάσεις και ανακαινίσεις. Η πιο σημαντική μεταμόρφωση έλαβε χώρα γύρω στον 4ο αιώνα π.Χ., όταν, υπό την επιρροή πολιτικών ανδρών όπως ο Λυκούργος, ανακατασκευάστηκε πλήρως από πέτρα. Αυτή η μνημειώδης έκδοση αντανακλούσε την πολιτιστική σημασία της Αθήνας και αντιστοιχούσε στην κληρονομιά των μεγάλων θεατρικών συγγραφέων της.
Κατά τη διάρκεια της ελληνιστικής και της ρωμαϊκής περιόδου, η σημασία του θεάτρου μειώθηκε και, τελικά, έπεσε σε αχρηστία. Ανακαλύφθηκε εκ νέου και ανασκάφηκε εν μέρει τον 19ο αιώνα, επιτρέποντάς μας σήμερα να μελετήσουμε τα απομεινάρια του και να φανταστούμε τις υπέροχες παραστάσεις που γίνονταν κάποτε στη σκηνή του.
Το Θέατρο του Διονύσου ήταν χτισμένο σε ένα φυσικό κοίλωμα στη νότια πλαγιά της Ακρόπολης, το οποίο του παρείχε εξαιρετική ακουστική. Το θέατρο χωριζόταν σε τρία κύρια τμήματα: την Ορχήστρα, τη Σκηνή (κτίριο σκηνής) και τον χώρο των καθισμάτων του κοινού, γνωστό ως Θεάτρον ή Καβέα.
Η Ορχήστρα ήταν ο κυκλικός χώρος όπου η χορωδία εκτελούσε τα τραγούδια και τους χορούς της. Το Skene βρισκόταν πίσω από την Ορχήστρα και ήταν το κτίριο όπου έπαιζαν οι ηθοποιοί, χρησιμεύοντας ως υπερυψωμένη πλατφόρμα και σκηνικό. Ο χώρος των καθισμάτων (Cavea ) χωριζόταν σε τμήματα(cunei), με την πρώτη σειρά, γνωστή ως Proedria, να προορίζεται για τους αξιωματούχους και τους ιερείς, ενώ οι υπόλοιπες βαθμίδες ήταν ανοιχτές στο ευρύ κοινό.
Στο θέατρο του Διονύσου δόθηκαν πολλές διάσημες παραστάσεις, συμπεριλαμβανομένης της πρεμιέρας της τριλογίας Ορέστεια του Αισχύλου το 458 π.Χ., του Οιδίποδα Τύραννου του Σοφοκλή το 429 π.Χ., και η Μήδεια του Ευριπίδη το 431 π.Χ. Στο θέατρο γινόταν επίσης η γιορτή των Διονυσίων, ένα σημαντικό θρησκευτικό και πολιτιστικό γεγονός που περιελάμβανε δραματικές παραστάσεις, απαγγελίες ποίησης και μουσικούς διαγωνισμούς.
Η Cavea, ή αλλιώς το καθιστικό, του θεάτρου είναι ορατό ακόμα και σήμερα. Συγκεκριμένα, πρόκειται για τις ημικυκλικές σειρές πέτρινων καθισμάτων που κάποτε χωρούσαν έως και 17.000 θεατές.
Το κτίριο της σκηνής, το Skene, είναι επίσης μερικώς ορατό. Κατά την επίσκεψή σας στο Θέατρο του Διονύσου, μπορείτε να δείτε τα απομεινάρια των θεμελίων και τη βάση της σκηνής, όπου κάποτε έπαιζαν οι ηθοποιοί.
Η Ορχήστρα, ή ο κυκλικός χώρος μπροστά από τη σκηνή, χρησιμοποιούνταν από τη χορωδία κατά τη διάρκεια των παραστάσεων.
Ο βωμός του Διονύσου, που βρίσκεται στο κέντρο της ορχήστρας, χρησιμοποιούνταν για θυσίες και άλλες θρησκευτικές τελετές.
Ο όρος Theatron αναφέρεται στο χώρο των καθισμάτων της βαθμίδας που εκτείνεται από το Cavea. Φτάνοντας στον χώρο, θα βρείτε τα απομεινάρια της αρχικής μαρμάρινης κερκίδας του θεάτρου, η οποία αντικαταστάθηκε από πέτρα κατά τη διάρκεια μεταγενέστερων ανακαινίσεων.
Κοντά στο θέατρο, το Χορευτικό Μνημείο του Θρασύλλου είναι ένα καλοδιατηρημένο μνημείο που χτίστηκε για να τιμήσει μια νίκη σε χορωδιακό διαγωνισμό. Διαθέτει περίτεχνα σκαλίσματα και ανάγλυφα που απεικονίζουν σκηνές από τον διαγωνισμό.
Ακριβώς κάτω από το θέατρο βρίσκονται τα ερείπια του Ιερού του Διονύσου Ελευθέρου. Πρόκειται για έναν ιερό χώρο όπου οι άνθρωποι έρχονταν για να λατρεύουν τον θεό Διόνυσο και να συμμετέχουν σε θρησκευτικές γιορτές.
Το εισιτήριο της Ακρόπολης παρέχει στους επισκέπτες πρόσβαση στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης και τις πλαγιές της, όπως ο Παρθενώνας, το Θέατρο…
Ο Παρθενώνας είναι ένα εμβληματικό σύμβολο του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και ένα αριστούργημα της κλασσικής τέχνης….
Στην Ακρόπολη της Αθήνας, υπάρχει ένας εντυπωσιακός και γνωστός αρχαίος ελληνικός ναός που ονομάζεται…
